Traveling Julia

Follow my blog with Bloglovin

Πριν λίγες μέρες είχα μια κουβέντα με έναν φίλο. Αυτός λοιπόν πέρασε τα τελευταία δυο τρία χρόνια μια δοκιμασία από την οποία βγήκε – θέλω να πιστεύω – νικητής. Αυτό το διάστημα δοκιμάστηκαν σχέσεις οικογενειακές, φιλικές και επαγγελματικές. Άνθρωποι που νόμιζε φίλους τον έσπρωχναν προς τον γκρεμό και ίσως μόνο ένα μέρος της οικογενείας του τον βοήθησε να επανέλθει στην «ζωή». Δεν θα εστιάσω στο πρόβλημά του, θα εστιάσω όμως στις αποφάσεις που πήρε και με έβαλε πραγματικά σε σκέψεις….. Τέρμα οι τοξικές σχέσεις… Ω ναι! Φαίνεται βουνό γιατί κάποιους από αυτούς που έχουμε σχέσεις, είναι τοξικοί και το ξέρουμε! Είναι μέσα στην οικογένειά μας, μέσα στη δουλειά μας, ακόμα και οι σύντροφοί μας, οι φίλοι μας. Ο συγκεκριμένος λοιπόν μετά από μια μακρά περίοδο αποχής από τον κόσμο και χωρίς καμία επαφή με κανέναν…. πήρε απόφαση να επαναξιολογήσει τις σχέσεις του με ΟΛΟΥΣ! Την οικογένειά του την θέλει δίπλα του. Είναι από τους τυχερούς που πραγματικά έχει βοηθηθεί από την οικογένειά του.

Καλή αρχή! Και μετά από αιώνες να΄μαι και πάλι με ένα blog! Μην με ρωτήσει κανείς τι θέλω να γράφω, γιατί η απάντηση είναι "δεν ξέρω". Ωραία και τι θέμα θα έχεις; Δεν ξέρω! Πιθανότατα ότι με απασχολεί την κάθε στιγμή! Εδώ λοιπόν θα γράφω ότι μου έρχεται, θα ξεδίνω και θα ξεσπάω . Θα ταξιδεύω και θα γεύομαι. Θα χτενίζομαι και θα ντύνομαι! Γενικά έχω βλέψεις... αλλά ο χρόνος θα δείξει. Σας φιλώ!